Luigi Vanvitelli, de beroemde architect (Napels, 12 mei 1700 – Caserta, 1 mei 1773)
Luigi Vanvitelli werd in 12 mei 1700 geboren in Napels als eerste zoon van Caspar van Wittel. Luigi werd opgeleid in Rome door de architect Nicola Salvi, terwijl die aan de bouw van de Trevifontein werkte. Luigi behaalde opmerkelijke successen in de competities voor zowel de façade van de Sint-Jan van Lateranen (1732) als de façade van Palazzo Poli achter de Trevifontein. Paus Clemens XII stuurde hem daarop voor verschillende opdrachten naar de Marche.
In Ancona bedacht hij het enorme Lazzaretto (1732), ook wel Mole Vanvitelliana genoemd, een vijfhoekig gebouw (pentagon) dat meer dan 20.000 vierkante meter omvat. Het was bestemd om de militaire autoriteiten te beschermen tegen het gevaar van besmettelijke ziekten die de stad mogelijk per schip zouden bereiken. Later werd het gebruikt als militair ziekenhuis en als barak.
In Rome stabiliseerde Luigi de koepel van de Sint-Pietersbasiliek toen er barsten in waren ontstaan. Hij schilderde er tevens de fresco’s in de kapel van de Santa Cecilia in Trastevere.
Vanwege Luigi’s technische kennis en staat van dienst verkreeg hij de opdracht van Karel VII van Napels voor het grote Paleis van Caserta. Karel VII wilde vanuit dit nieuwe paleis het Koninkrijk Napels gaan besturen. Vanvitelli werkte voor de rest van zijn leven aan het project, eerst voor Karel VII en later voor diens opvolger Ferdinand IV van Napels.
In Napels ontwierp Luigi het Palazzo Reale (1753) en verschillende paleizen en kerken.
Als ingenieur bedacht hij voor Caserta het grote aquaductsysteem dat water bracht om de watervallen en de fonteinen in werking te stellen. Hij bouwde een brug over de Calore in Benevento, tegenwoordig bekend als de Ponte Vanvitelli.
Vanvitelli overleed op 1 mei 1773 in Caserta.
Lees ook:
“Grootheidswaanzin per strekkende meter” in Trouw van 10 september 2011
De Vanvitelli’s. Italiaanse architecten dynastie van Nederlandse origine
